www.wfrpsesje.fora.pl

Siergiej

Ahraman: Ale nie uciekaj, Herr Ahraman! Przeznaczenie Cię nie ominie! GAAAAAHAHAHAHAHAHA! Ten facet jest naprawdę przerażający. Du und monsieur Cotillion mieliście opportunity, żeby zmienić los. Zostaliście naznaczeni boskim wyrokiem i zmarnowaliście tę szansę. Dosięgnie Was, cóż, Ciebie kara! ON już nadchodzi! AAAAHAHAHAHAHAHAHAHAHA! Jester zniknął. Nie jakoś szczególnie efektownie. Po prostu, wziął i zniknął.

Su Yeng: Was? Masz nadzieję, że Was to nie znaczy Ciebie i tego cholernego Druchii. I kim jest ten cholerny Cotillion?

Seril: Widok ostatniej sali jest przerażający. Wszędzie walają się trupy krasnali, a pośrodku toczy się rozpaczliwa walka pomiędzy Alfredem, a kilkoma upiorami, które bezlitośnie dźgają go swoimi eterycznymi mieczami. Pod żelaznymi drzwiami na końcu sali stoi jakaś krępa postać i głośno się śmieje

Su Yeng

co to za cotillion i co to wogóle za pajac był??

Seril

staram sie dyskretnie podejsc do postaci przy drzwiach, korzystajac z ogolnego zmaiesznia. zaplacisz mi za wszytko skurwielu

Ahraman

Pierwsze kolesia widze Wzruszając rękami udaje się za Serilem

Siergiej

Ahraman: Zszedłeś piętro niżej - pusto.

Su Yeng: Zdawkowa odpowiedź Ahramana ewidentnie znaczy, że nie chce wyjaśnić Ci kim jest Jester. Dziwne, bo kiedy chciał przed nim uciekać, z radością zapoznał Cię z tym błaznem.

Seril Widzę, że mamy gościa...zabić! Zacharczał głos spod ściany - ten sam, który należał do trupa siedzącego w najwyższej sali. Upiory odwróciły się w Twoją stronę i zaczęły prędko sunąć ku Tobie przez powietrze. Jest ich siedem.

Su Yeng

jebany mieszaniec, podła latorośl chaosu kto ich kurwa spłodził?? ide za arahmanem nie chcac zostac ponownie sam na sam z krasnalem Lepszy skurwiel od idioty...

Ahraman

hmm wyciągam miecz i idę dalej

Seril

Robie krok do przodu, ustawiajac sie w pozycji bojowej. to nie beda mile odwiedziny krzycze i usmiecham sie na mysl o czekajacej bitwie, przymrozajac oczy.

Siergiej

Ahraman, Su Yeng: Kolejna sala również jest pusta, ale z tej znajdującej się jeszcze niżej dochodzą jakieś dziwne odgłosy.

Seril: Runa na drugim z Twoich ostrz zaczęła świecić, rzucając na pomieszczenie pełne zwłok swój blask, ale niewiele Ci to pomogło. Błyskawicznie spadło na Ciebie siedem eterycznych uderzeń. Zachwiałeś się na nogach. Miecz na nieumarłych wysunął się z Twojej dłoni i opadł na posadzkę. Obraz przed oczami zaczął Ci się zamazywać, a do uszu dociera tylko dziki śmiech krasnoluda stojącego pod ścianą...przerwany krzykiem leżącego na ziemi Alfreda Zabij go!

Seril

w akcie rozpaczy probuje sie przeturlikac, starajac sie machanc mieczem

Siergiej

Ahraman, Su Yeng: Weszliście na schody. W dole leżą Alfred i Wasz nowy sprzymierzeniec. Tego pierwszego dusi jakaś krępa zjawa, śmiejąc się ochryple, zaś nad drugim znęcają się upiory. Odziane w czerń eteryczne istoty, bez wyraźnie zarysowanych kształtów, dzierżące jednoręczne miecze.

Seril: Nie posłuchałeś Alfreda i rzuciłeś się na lewo, próbując rozpaczliwie ciąć mieczem. Ostrze natknęło się na jednego z upiorów, który przeraźliwie wysoko jęknął i rozpłynął się w powietrzu. Ty zaś upadłeś na jedno kolano, dźgany przez pozostałą szóstkę. Czujesz, że nie zniesiesz tego ani chwili dłużej. Z gardła wyszedł CI zduszony ryk, a z oczu zaczęł samoczynnie płynąć łzy. Powoli osuwasz się na ziemię...

Ahraman

Możesz to wysadzić?

Seril

staram sie desperackim skokiem rzucic z mieczem na trupa krasnala, potem bedzie co ma byc zabiore cie ze soba

Su Yeng

Wątpisz w moje umiejętnosc ?? oczywiscie ze sie uda! mam przynajmniej taka nadzieje koncentruje energie magiczną aby zaatakować upiory raz a dobrze a przy okazji jak najmniej uszkodzic drugiego druchii

Siergiej

Su Yeng: Otwarłaś grotę z zamiarem stworzenia czegoś w rodzaju magicznej bomby, ale magia musiała zwrócić uwagę upiorów. Te zwrócił się w Twoją stronę, gdy tylko z Telas zaczęły wypływać prądy ciepłego powietrza. Zniszczcie te czary! wrzasnął krasnolud, którego już znacie.

Ahraman: Chyba macie kłopoty. Upiory przestawiły się na Was i właśn ie nadlatują.

Seril: Zamachnąłeś się lewą ręką, by cisnąć mieczem, ale ten tylko wypadł Ci z dłoni i upadł, może ze dwa metry przed Tobą, po czym upadłeś na ziemię. Czujesz jednak, że coś odwróciło uwagę Twoich oprawców. Przed Tobą leży miecz, dalej Alfred, a nad nim znęca się ten martwy krasnolud. Gdybyś tylko miał tyle sił by tam dojść...

Seril

staram sie podczolgac do miecza no dawaj, jescze torche dasz rade, przynajmnije zeby pokazac temu zgnilemu konusowi

Ahraman

Staje w schodach przed Su i czekam na upiory

Su Yeng

Padnij! krzycze w momencie gdy czuje ze energi jest wystarczająco by spopielic widma i zaraz po tym wypuszczam płomienie

Ahraman

Padam!

Siergiej

Ahraman Wyskoczyłeś przed Su, by ratować jej tyłek, co miało zaowocować uratowaniem Twojego, ale cały plan szlag trafił. Zamachnąłeś się mieczem, który tylko przeniknął przez eteryczne ciało widma. Potem upiory zderzyły się z Tobą i przeszyły Twoje ciało na wylot. Może utrzymałbyś równowagę, gdyby nie to, że poczułeś, jak Su Yeng zwaliła się na Ciebie i obydwoje zlecieliście ze schodów.

Su Yeng: Magiczna, ognista bomba była już prawie gotowa, ale Ahraman oczywiście musiał dać dupy. Nie zdołał Cię osłonić i gdy widma zaatakowały Cię, grota się zamknęła, a Ty dręczona napadem dreszczy i drgawek zwaliłaś się na niego i zaczęliście staczać się po schodach.

Seril: Wielkim wysiłkiem woli zmusiłeś swoje ciało, by podczołgało się do miecza. Położyłeś dłoń na rękojeści. Ostrze wciąż tli się mdłym blaskiem. Nikt najwyraźniej nie zauważył, że wciąż żyjesz. Ha! Karak Neger wciąż pozostaje niezdobyta! wrzasnął krasnolud i kopnął w nieruchomego Alfreda.[/b]