www.wfrpsesje.fora.pl

Siergiej

Mroczne elfy po raz pierwszy stanęły ze sobą ramie w ramię, by chronić życie własne i krasnoludzkiego kompana. Jak widać, ta rasa nie potrzebuje wiele, by wszcząć walkę na śmierć i życie. Tym razem starczyło kilka godzin znajomości.

Linar: Z bólu ponownie straciłeś przytomność...

Ahraman: Pewnym ruchem wyszarpnąłeś z pochwy miecz i z obnażonym ostrzem puściłeś się sprintem przez piwnicę.

Kotylion: W oczach maga zaszalał obłęd, gdy w jego piersi utkwił jeden z Twych noży. Otoczyły go skaczące wiązki energii, pochodzącej prosto z groty Morra. Linar leży kilka kroków od Ciebie. Stracił przytomność. Coś w Twojej głowie każe Ci zaprzestać tej walki.

Co robicie?

Su Yeng

czego od nas chcesz? Po co walczyć, jesteś tak jak ja wyznawcą Morra, nie powinniśmy poszukiwać wyznawców Khaina, a niezabijać się nawzajem?!

Siergiej

Ahraman: Dobiegłeś do Kotyliona i stanąłeś tuż obok niego, wyczekując reakcji maga-woźnicy.

Kotylion: Mag wyjął sobie sztylet z piersi i odrzucił go na bok. Trysnęło trochę krwi. Elfie, daję Ci ostatnią szansę, byś w końcu odszedł i dał mi dokończyć to, co zacząłem. Po raz trzeci nie będę prosił.

Co robicie?

Su Yeng

Co dokończyć? mord moich towarzyszy ?? może mógłbyś przynajmniej mi powiedzieć czemu zawdzięczają gniew Pana Śmierci?? Mordując nas bez powodu stajesz sie nie lepszy niż wyznawcy kahaina!

Siergiej

Kotylion, Ahraman: Jak tam sobie ży...Fred, idziemy! Przestań się opierdalać i rusz swoje spróchniałe dupsko! Głos Wilhelma dobiegł Was z salonu. Się robie szefie! Odkrzyknął woźnica. A Wami zajmą się moi przyjaciele. Dzieci Morra, przyjdzcie! Waszych uszu dobiegł dźwięk przypominający ten, który tworzy się podczas darcia dowolnej tkaniny. W przestrzeni wytworzyła się dziwaczna, magiczna dziura, z której wraz z czarną, rozpływającą się w powietrzu masą wyleciały dwa kruki i siadły na krawędzi wyrwy w podłodze. Zajmijcie sie nimi jak należy. Mężczyzna odwrócił się i wymaszerował do salonu. Kruki zaczęły głośno krakać...

Ahraman

próbuje trafić kruka (lub kruki) mieczem

Su Yeng

Morrze dopomóż W imie Morra cofnijcie się Przygotowuje sztylety do walki i oczekuje ataku

Siergiej

Ahraman: Wyskoczyłeś w powietrze i próbowałeś strącić bliższe ptaszysko ciosem miecza. Kruki natychmiast poderwały się do lotu, po czym zapikowały w dół kierując się prosto na Ciebie.

Kotylion: Zadziałało. Wezwanie imienia Pana Śmierci powstrzymało Kruki. Kiedy miały już wylądować na głowie Ahramana, ponownie wzbiły się w powietrze i zaczęły bardzo sprawnie krążyć po spiżarni.

Su Yeng

W imie Morra wracajcie do spowrotem do groty Morra i pozstawcie jego wyznawców w spokoju !

Ahraman

już widze jak go słuchają...

Siergiej

Ponownie rozległo się głośne krakanie. Kruki wciąż wirują w powietrzu patrząc na Waszą trójkę jak na długo wyczekiwane pożywienie. Zdaję się, iż tylko aura Morra, roztaczana wokół Kotyliona powstrzymuje je przed ponownym zapikowaniem. Ciekawe na jak długo.

Su Yeng

Bierzemy linara i spierdalamy!

Ahraman

Doskonały plan. A propos, zawsze miałeś takie ciekawe oko? Np. 5 min temu?

Su Yeng

Bogowie racza to wiedzieć. A masz lepszy pomysł co do pozbycia się tyc kruków? Przypominam ci że właśnie czas tracimy

Ahraman

Przecież powiedziałem, że to doskonały plan. Pomóż mi się wspiąć, potem podasz mi Linara, a potem wciągne ciebie.

Su Yeng

Dobra pomagam mu sie wspiąc

Ahraman

wciągam Linara, a potem Kotyliona

Siergiej

Ahraman: Skorzystałeś z pomocy Kotyliona i spróbowałeś wspiąć się na piętro wyżej. Jednak Wasz ambitny plan przestał istnieć, kiedy szpony ptaszyska wbiły się w Twoją dłoń i mocno szarpnęły, gdy chciałeś się wspiąć. Odruchowo szarpnąłeś ręką w tył i zawisnąłeś na jednym ramieniu, kilkadziesiąt centymetrów nad ziemią.

Kotylion: Pomogłeś Ahramanowi wspiąć się na górę, ale nie przewidziałeś, iż kruk postanowi go zaatakować. Plan B również tego nie uwzględniał. Bo nie było planu B.

Co robicie?

Su Yeng

próbuje wepchnąc ahramana na góre

Siergiej

Kotylion: Pchnąłeś walczące o utrzymanie kompana w górę

Ahraman: Ponownie korzystając z pomocy kompana, znów chwyciłeś krawędź wyrwy w podłodze obydwie rękami. Ale nie przyniosło to pożądanego skutku, z racji na kruki. Ten, który dobrał się do Twojej dłoni wcześniej wbił szpony w okolice Twego prawego barku, dziobem usiłując wydłubać Ci oko. Chyba tylko szczęście sprawiło, że trafił w łuk brwiowy. Twoją twarz zalała krew.
Z tyłu natomiast zaatakował drugi kruk. Usiadł na Twoich plecach wbijając szpony, a dziobem uderzył prosto w kark. Z wrzaskiem bólu puściłeś się i razem z Kotylionem wylądowałeś na plecach. Krew cieknie Ci z dłoni, barku, twarzy, pleców i karku. Ból promieniuje na całe Twoje ciało.

Co robicie?